ماساژ و ورزش

acl ، رباط صلیبی قدامی ، یکی از مهمترین رباط های تثبیت کننده زانو است. شایع ترین علت صدمات ورزشی برای فشار ACL کاهش سرعت و تلاش برای برش ، محوری یا تغییر جهت ها است. رباط ها در قسمت داخلی زانو اغلب با آسیب ACL پاره می شوند و آن را به یک واقعه ویرانگر تبدیل می کنند.

شکایت از بی ثباتی هنگام راه رفتن یا چرخاندن گوشه ها ، و همچنین افزایش تورم در زانو علائم متداول پارگی ACL است. یک فشار یا پارگی جزئی ACL بدون جراحی با استفاده از استراحت و یخ قابل درمان است ، زیرا بافت اسکار به بهبود رباط کمک می کند و زانو پایدار می شود. قبل از اینکه ورزشکار بتواند به فعالیت خود برگردد ، یک پارگی ACL کامل نیاز به عمل جراحی و چند ماه ریکاوری با فیزیوتراپی تهاجمی دارد.

فلکسورهای باسن ماهیچه هایی هستند که در قسمت فوقانی جلوی ران شما دیده می شوند. وظایف اصلی ماهیچه های فلکسور باسن بلند کردن زانو به سمت تنه شما و همچنین کمک به حرکت دادن پای شما به سمت و به دور از پای دیگر است. فلکسورهای باسن در افرادی که وضعیت زیادی در محل کار دارند می توانند ضعیف باشند و یا در افرادی که حالت نشستن ضعیفی دارند می توانند ضعیف و سفت شوند. صدمات ورزشی به این گروه عضلانی می تواند در اثر اسپرینت ، دویدن شیب و فعالیت با چرخش سریع و شروع ناگهانی ایجاد شود.

مک یووی می گوید: "علائم متداول فشار فلکسور باسن شامل درد با بالا بردن پا ، مانند صعود از پله ها و نقل و انتقال در داخل و خارج از ماشین و همچنین فعالیت های برش و دویدن است." "کسی که دارای فشار فلکسور باسن است ممکن است متوجه کبودی در قسمت جلوی ران و ناحیه کشاله ران شود."

یک فشار فلکسور باسن بهتر است با استراحت و یخ زدن به مدت 15 تا 20 دقیقه در یک زمان برای 48 تا 72 ساعت اول درمان شود. پس از سه روز بهبودی ، ورزشکار آسیب دیده می تواند 15 تا 20 دقیقه بعد از دراز کشیدن و انجام اسلایدهای پاشنه ملایم و کشش فلکسور مفصل گرما بخورد. اگر درد ، علائم و فعالیت محدود بعد از دو هفته باقی بماند ، فرد باید در تمرینات خاص تقویت عضله لگن به دنبال فیزیوتراپی برای کنترل درد و تورم باشد تا قدرت ، دامنه حرکت و حرکات را به دست آورد.